Ogromna i pełna podziwu jest wiara setnika z dzisiejszej Ewangelii. Potwierdzeniem tego jest nie moje subiektywne przekonanie, ale liturgia Kościoła. To przecież słowa setnika w nieco zmienionej formie powtarzamy na każdej Mszy św. i to w bardzo wyjątkowym momencie poprzedzającym przyjęcie Komunii Św.: „Panie nie jestem godzien…”. Są to słowa nie tylko wiary, ale także ogromnej pokory a właśnie taką postawę trzeba nam przyjmować wobec majestatu Boga. Trzeba takiej pokory i zaparcia siebie by wyruszyć na pielgrzymi szlak. Dziś nasi ojcowie, bracia, cały świat męski pielgrzymuje do Piekarskiej Pani. Ona także była służebnicą Pana, pełną pokory i miłości. Takiej postawy, jako nasza Matka uczy nas na piekarskim wzgórzu. To wydarzenia, które przeżywmy dzisiejszej niedzieli. Ale jutro też wielki dzień i historyczne wydarzenia w naszej wspólnocie. Arcybiskup Mieczysław Mokrzycki przywiezie nam niesłychany dar – relikwie św. Jana Pawła II. Dzięki, którym obecność Ojca Świętego stanie się jakby bardziej namacalna. Ale taki dar też zobowiązuje. Nie wystarczą sentymenty i łzy ani rozkołatane serce. Papież Polak pozostawił po sobie spuściznę na lata a może i wieki. Trzeba by sięgnąć do jego przemówień, homilii, encyklik zwłaszcza do tekstów, które wygłosił pielgrzymując do Ojczyzny. Nauczanie św. Jana Pawła II jest wciąż żywe i aktualne. Poniedziałek to także liturgiczne wspomnienie naszego patrona św. Jana Sarkandra. Przez dar kanonizacji z 1995 roku splatają się drogi św. Jana Pawła II i naszego Patrona. Obaj zdają się wołać do nas z niebios, że Polska, że Bańgów potrzebuje ludzi prawego sumienia. Dziękując za dar św. Jana Sarkandra i relikwie św. Jana Pawła II a także umacniającą nas obecność świadka świętości Papieża Polaka abp Mieczysława dziękować będziemy i prosić o potrzebne łaski dla Proboszcza Ks. dziekana Krystiana w dniu Jego Urodzin a także 35 rocznicy święceń kapłańskich.

Dziś w naszej parafii odpust ku czci św. Jana Sarkandra ale w Kościele powszechnym Uroczystość Trójcy Przenajświeteszej. Łatwo jest mówić o człowieku. Łatwo jest mówić o ziemi, o doczesności, o sprawach, które znamy, z którymi spotykamy się na co dzień, które może sami tworzymy, wśród których przemijamy, które na cieszą, bolą, denerwują, napawają lękiem lub nadzieją. Łatwo jest mówić o nas. A tak trudno o Bogu. Gadatliwy ludzki język milknie onieśmielony, gdy tylko przyjdzie dotknąć tego tematu. Opowieści o Bogu o Jego niepojętnym życiu i przekraczających ludzkie doświadczenie przymiotach najchętniej zostawiamy innym. Poetom i teologom. Pierwszych zdaje się upoważniać do mówienia o Bogu przedziwnie wyczulone serce i im tylko dana intuicja, drugich – fachowe wykształcenie i misja. I mówią. Mówią dużo i pięknie. Ale zarówno poeci, jak i teologowie milkną pokornie, gdy tylko stanąć im przyjdzie przed najbardziej przewyższającą ludzkie rozumienie Bożą tajemnicą – tajemnicą Trójcy Przenajświętszej. A przecież mówić o niej trzeba. Jest to bowiem podstawa prawda naszej wiary, kamień węgielny całego chrześcijaństwa, a zarazem najbardziej promienna i niesłychanie nas bogacąca nowina z całego Bożego objawienia. Musi więc ona znaleźć godne siebie miejsce i w naszym przepowiadaniu. Takie zresztą polecenie otrzymaliśmy od Chrystusa. Odchodząc z Ziemi, rozkazał On swoim uczniom iść na cały świat głosić wszystkim ludziom ewangelię i chrzcić ich w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Trzeba więc o Trójcy Świętej mówić, trzeba Ją ukazywać światu, trzeba w Jej imię próbować ten świat nawrócić. Tylko jak mówić o tajemnicy, której rozum ludzki nie zgłębi? Otóż co innego jest zgłębić jakąś rzeczywistość, przejrzeć ją na wylot, rozświetlić wszystkie spowijające ją cienie, a co innego brać z tej rzeczywistości dostępne dla naszego poznania okruchy prawdy i tymi prawdami bogacić swoje życie.

Wytrwałość i jedność. To poprzedziło Zielone Światki. Wytrwałość na modlitwie Apostołów wraz z Matką Bożą i jedność serc i myśli a także pragnień. Boża obecność w Duchu Świętym tak ogromna, tak uświęcająca, że nad głowami zebranych zapala ognisty płomień. Jeżeli i my liczymy na coś od Boga potrzeba nam podobnej jedności i wytrwałości na modlitwie. Przeżywane od dzisiaj „misje parafialne” są okazją, by z tej świątyni uczynić prawdziwy Wieczernik i błagać Boga aby moc Ducha Świętego odnowiła oblicze naszej parafii a także nasze serca. Wbrew pozorom nie jest to proste zadanie! Można wymówić się brakiem czasu, zajęciami, złym samopoczuciem, jak zwykle przysłonić Boga tysiącem spraw niecierpiących zwłoki. A Bóg, Bóg naszym zdaniem powinien być dla nas wyrozumiały i cierpliwy. Mam jednak nadzieję, że widok dzieci w bieli odświeży w nas miłość i obrazy dzieciństwa kiedy my sami pragnęliśmy być blisko Jezusa. Pierwsza Komunia bowiem przypomina o przyjaźni z Bogiem, o pragnieniu spotkania z Nim. Tak łatwo o tym zapomnieć bo przecież I Komunia św. była lata a może dziesiątki lat temu. Uświadamiamy sobie, że najbardziej brzemienne w skutki zapomnienia dotyczą nie tyle brzmienia słów, co kryjącej się pod nimi treści. Czy my naprawdę zawsze pamiętamy o tym, czego uczył nas Jezus? Znam naukę Chrystusa. Nie obce są mi Jego żądania. Być może, żyłem nawet tym wszystkim długie lata. I nagle przychodzą dni zapomnienia. Jakieś niebezpieczne bielmo przesłaniać zaczyna oczy. Idę znowu za zachciankami ciała i krwi, depczę po drugich, postępuję tak, jakby po ziemskim życiu nie było nic. Któż to wówczas podnosi alarm w moim sercu? Któż to nie daje spokoju we dni i w nocy? Któż to modli się za mnie "wzdychaniami niewysłowionymi". Aż uznam, że idę źle. I że trzeba zawrócić.

MISJE  ŚWIĘTE  W PARAFII  ŚW. JANA SARKANDRA  

SOBOTA   14 .05. OTWÓRZCIE  DRZWI  CHRYSTUSOWI

17⁰⁰  Powitanie Misjonarzy, symboliczne przekazanie kluczy kościoła, nałożenie  stuł  i  wręczenie  Ewangeliarza.     Nabożeństwo majowe

18⁰⁰  Msza św. z nauką misyjną na rozpoczęcie Misji św.  

20⁰⁰  Adoracja, Apel Jasnogórski i czas Spowiedzi św.

NIEDZIELA  15.05.   OTWÓRZCIE DRZWI CHRYSTUSOWI

 8³⁰  Koronka do Miłosierdzia  Bożego i czas Spowiedzi św.

 9⁰⁰  Msza św. z nauką misyjną na rozpoczęcie Misji świętych  

11¹⁵ I Komunia św. z nauką misyjną na rozpoczęcie Misji świętych  

15⁰⁰ Nabożeństwo majowe – Dziękczynne dzieci I komunijnych

16⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną na rozpoczęcie Misji świętych  

20⁰⁰  Adoracja, Apel Jasnogórski i czas Spowiedzi św.

PONIEDZIAŁEK  16.05.   OGŁOSZENIE  DEKALOGU

  7³⁰ Różaniec i czas Spowiedzi św.

  8⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

  9⁰⁰ – 12⁰⁰ Nauki misyjne dla dzieci i młodzieży gimnazjalnej.

17¹⁵ Nabożeństwo majowe i czas Spowiedzi św.

18⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

19⁰⁰ Nauka stanowa dla mężczyzn

20⁰⁰Adoracja, Apel Jasnogórski i czas Spowiedzi św.

 WTOREK  17.05.   DZIEŃ   POKUTY

  7³⁰ Jutrznia i czas Spowiedzi św.

  8⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

  9⁰⁰ – 12⁰⁰  Nauki misyjne dla dzieci i młodzieży gimnazjalnej. Spowiedź św. i  Msza św.

17¹⁵ Nabożeństwo majowe i czas Spowiedzi św.

18⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

19⁰⁰ Nauka stanowa dla kobiet

20⁰⁰Adoracja, Apel Jasnogórski  i czas Spowiedzi św.

 ŚRODA  18.05.     DZIEŃ   CHORYCH

  8³⁰ Godzinki i czas Spowiedzi św.

  9⁰⁰ Msza św. dla chorych i starszych z nauką misyjną, udzielaniem sakramentu Namaszczenia Chorych

        i błogosławieństwem Lourdzkim ( agapa) – Odwiedziny chorych

17¹⁵ Nabożeństwo majowe i czas Spowiedzi św.

18⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

19⁰⁰ Nauka dla młodzieży

20⁰⁰ Adoracja, Apel Jasnogórski  i czas Spowiedzi św.

     CZWARTEK  19.05.      DZIEŃ    EUCHARYSTII

  7³⁰ Różaniec i czas Spowiedzi św.

  8⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

17¹⁵ Nabożeństwo majowe – przebłagalne i procesja Eucharystyczna, czas Spowiedzi św.

18⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

20⁰⁰ Adoracja, Apel Jasnogórski i czas Spowiedzi św.

PIĄTEK  20.05.      DZIEŃ   MODLITWY  ZA  ZMARŁYCH

  7³⁰ Koronka do Miłosierdzia Bożego i czas Spowiedzi św.

  8⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

17¹⁵ Nabożeństwo majowe i czas Spowiedzi św.

18⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich oraz procesja do symbolicznego grobu

20⁰⁰ Adoracja, Apel Jasnogórski i czas Spowiedzi św.

SOBOTA 21.05. DZIEŃ ODNOWIENIA ZAWIERZENIA PARAFII  NIEPOKALANEMU  SERCU MARYJI

  7³⁰ Godzinki i czas Spowiedzi św..

  8⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

11⁰⁰ Nabożeństwo dla rodziców z małymi dziećmi

17⁰⁰ Nabożeństwo majowe i zawierzeniem parafii Matce Bożej i czas Spowiedzi św.

18⁰⁰ Msza św. z nauką misyjną dla wszystkich

20⁰⁰Adoracja, Apel Jasnogórski i czas Spowiedzi św.

NIEDZIELA  22.05  DZIEŃ  ZAKOŃCZENIA  MISJI  ŚWIĘTYCH

  8³⁰ Koronka do Miłosierdzia  Bożego

  9⁰⁰ Msza św. z kazaniem odpustowym

11¹⁵  SUMA ODPUSTOWA

15⁰⁰ Nabożeństwo przy Krzyżu Misyjnym, poświęcenie Krzyża i pamiątek misyjnych 

       ADORACJA  KRZYŻA  MISYJNEGO  –  Błogosławieństwo  Apostolskie.

16⁰⁰ Msza św. z kazaniem odpustowym

Misje prowadzą:  Misjonarze Oblaci Maryi Niepokalanej: O.Jerzy Bzdyl  i  O.Andrzej  Kordek

Wniebowstąpienie Pańskie. A w ogóle to czyje to jest święto? Jezusa? Apostołów? Nasze? Sama nazwa: „Wniebowstąpienie Pańskie” mówi, że chodzi o jedną z tajemnic Chrystusa. Jest to jednak tajemnica wyjątkowo człowiekowi obca rozgrywające się poza sferą jakichkolwiek jego doświadczeń, a więc nie za wiele go obchodząca. Dla niektórych Wniebowstąpienie jest symbolem bardzo niemodnej dziś postawy odwrócenie się plecami do świata i zajęcia wyłącznie niebem. Są wreszcie i tacy, którzy nie rozumieją, dlaczego żegnając opuszczającego na zawsze ziemię Chrystusa, nie ocieramy z oczu łez. Spróbujmy spojrzeć na teologiczną treść dzisiejszej uroczystości. Treść ta jest nadspodziewanie bogata i o dziwo wbrew pozorom ogromnie na człowieka ukierunkowana i człowieka żywo obchodząca. Wniebowstąpienie to święto, w którym Kościół czci Chrystusa wracającego w swojej ludzkiej naturze do Ojca po wypełnieniu na ziemi zleconych Mu zadań. Słowo „powrót” nie może być rozumiane w ten sposób, jakoby Chrystus udał się fizycznie, w którymś tam dniu, na pewne, określone miejsce w kosmosie, zwane niebem. Niebo, bowiem jest nie tyle miejscem, co stanem, nowym, doskonalszym sposobem bycia. Wniebowstąpienie oznacza więc nie zmianę dotychczasowego miejsca pobytu, ale nowy sposób przebywanie Jezusa.
 „Pożyteczne jest dla was moje odejście” mówi Jezus do uczniów. W domu Ojca, w którym jest mieszkań wiele, idzie przygotować im miejsce. Wolno nam oczywiście za odchodzącym Panem podnieś oczy w niebo. Podnośmy je tam nawet często! Bóg zasługuje na to! Ale ręce, ręce niech zostaną przy ziemi. Pracowicie i twórczo przy ziemi. By ją uczynić Jego ziemią!   
 

Wierzę o Maryjo, że jesteś Królowa Niebios, Matką miłosierdzia, Radością sprawiedliwych i Drogą, którą grzesznicy mogą powrócić do Boga. Wierzę, że jesteś Matką wszystkich ludzi, że w osobie Świętego Jana wybrałeś wszystkich za dzieci zgodnie z wolą Chrystusa. Wierzę, że jesteś Matką wszystkich grzeszników pragnących odmienić swoje życie i wstawiasz się przed tronem Boga za grzeszną duszą. Liczę, że jesteś Życiem naszym jedyną po Bogu, ucieczką grzeszników. Wierzę, że za Twoim pośrednictwem otrzymujemy wielką łaskę wytrwania aż do śmierci, że idąc za Tobą nie zbłądzę, modląc się do Ciebie nie zgrzeszę, stając przy Tobie nie upadnę, krocząc za Tobą nie ustanę i za Twoim orędownictwem dotrę w końcu do Ojczyzny i do Ciebie. Jesteś nadzieją wszystkich. Jesteś Przybytkiem bezpiecznym zwłaszcza dla tych, co są pozbawieni wszelkiej pomocy. Wierzę, że śpieszysz na ratunek tym, którzy Cię wzywają, że jesteś zbawieniem ufających Tobie. Jesteś gotowa uczynić dla nas daleko więcej aniżeli my sami chcielibyśmy dla siebie uczynić.  Wierzę o Maryjo, że jesteś opiekunką rodzin, strażniczką młodzieży, podporą wdów, matką sierot. Jesteś Bramą do przybytków niebieskich. Wierzę, że poza imieniem Jezus nie ma innego imienia, dzięki któremu wierni otrzymaliby więcej łaski więcej nadziei i więcej pociechy. Dlatego proszę, usilnie błagam byś nas licznie tu gromadziła. Niech cały maj piękny będzie pieśnią i modlitwa ku Twojej chwale Niebieska Matko, bo Ty po Bogu jesteś i powinnaś być zawsze pierwsza.