Wspólna modlitwa !

Można rozpocząć w domu. To wspaniały trening przed  Mszą świętą. Pan Jezus ciągle nam przypomina: gdzie są dwaj, albo trzej  tam Ja jestem pośród nich. To naprawdę niewiele – tylko dwie osoby są potrzebne do wspólnej modlitwy. Zawsze warto spróbować i to w każdej sytuacji. W domu, w samochodzie, na spacerze. Czasami żałujemy decyzji niepotrzebnie przegadanych. A wiele trudnych życiowych chwil zamiast przegadać, można przemodlić i efekt okazuje się potężny. Zaskakuje nas prostota rozwiązań i spokój Bożego błogosławieństwa. Słowa razem odmawianej modlitwy łączą  umysły i dusze wierzących. Bo przecież pogadać mogę z każdym a wspólna modlitwa nie zawsze jest nam dana.  Do  tego trzeba  predyspozycji wiary i wspólnego  zaufania.   To jest ta łączność dwóch osób przed Bogiem. Odpowiedzialność za wypowiadane słowa. Nie jest to przysłowiowy groch o ścianę, ale ważne i prawdziwe  słowa skierowane do Boga. Te podstawowe zasady rozmowy z Bogiem koniecznie musimy przenieść na chwile spędzone w kościele podczas Mszy świętej. To tu gromadzimy się jako wspólnota, tu tworzymy jedność osób tak samo myślących i kochających, świadomi obecności Pana Boga. Słowa kapłana skierowane do nas: módlmy się – mobilizują do skupienia, uświadomienia sobie intencji, z którymi weszliśmy do tego świętego miejsca. Kapłan zbiera te nasze prośby i błagania przedstawiając je Bogu. Te nasze myśli możemy w szczególny sposób  dołączyć  do tej części Mszy świętej nazywanej modlitwą powszechną. Powszechną, bo skierowaną do nas wszystkich. Do intencji wypowiadanych przez kapłana dołączmy nasze osobiste prośby i błagania, by wspólnie zaśpiewać: Ciebie prosimy, wysłuchaj  nas Panie!  Moja osobista prośba zostanie spotęgowana wiarą wszystkich obecnych na Mszy Świętej. Co za siła i moc wsparta łaską Bożą.

Ks. Henryk

Posługę rozpoczynamy w soboty i niedziele o godz. 13:30, w pozostałe dni o 15:00
Info 600 299 075

Wyznanie wiary !

Codziennie wyznajemy Panu Bogu naszą wiarę. To każda modlitwa, westchnienie, myśl skierowana do Stwórcy, akt strzelisty, odczytanie Jego Słowa zawartego w Piśmie Świętym, korzystanie z sakramentów świętych. Wyznanie wiary to regularne praktyki religijne. To moja osobista relacja z Panem Bogiem – zaufanie do Jego miłosierdzia i łaski, którymi nas obdarza. Pojęcie wyznania wiary  to w teologii próba ujęcia treści wiary, sprecyzowanie dogmatów – prawd objawionych przez Boga, którym zaprzeczanie oznacza odstępstwo od prawdziwej nauki głoszonej przez Kościół. Najkrótszym znanym wyznaniem wiary są słowa, które wypowiadamy podczas kreślenia znaku krzyża: w imię Ojca, i Syna i Ducha Świętego. Amen. Ten symbol podkreśla  tajemnicę Trójcy Świętej – jedynego Boga, który w miłości jednoczy się ze swoim Synem i Duchem Świętym. Tę jednoczącą  miłość Pan Bóg  zlewa na każdego z nas przez łaski sakramentalne, dzięki którym stajemy się bardziej Dziećmi Bożymi. Rozszerzoną formą wyznania wiary jest „Skład Apostolski” – rozpoczynający się od słów: Wierzę w Boga Ojca ….  Dziś ten symbol odmawiamy najczęściej na początku Różańca. Według tradycji jego treść mieli przekazać nam Apostołowie zebrani po wniebowstąpieniu  Pana Jezusa, zanim ruszyli głosić Jego Ewangelię. Kolejne, rozszerzone wyznanie wiary, oparte na symbolu Apostolskim zostało sprecyzowane w roku 325 na Soborze Nicejskim [niewielka wioska pod Konstantynopolem]. Rozpoczyna się ono od słów:  Wierzę w jednego Boga… Jego treść miała podkreślić odrębność nauki chrześcijańskiej od różnych , pojawiających się wtedy herezji – odstępstw od wiary. Uzupełnieniem tego symbolu była nauka sprecyzowana w roku 381 na Soborze w Konstantynopolu [dzisiejszy Istambuł]. I do dziś to wyznanie wiary odmawiamy podczas każdej niedzielnej i uroczystej Mszy Świętej.

Ks. Henryk