Polityczne  Dziecko. Przez cały czas Starego Przymierza Żydzi marzyli o przyjściu Mesjasza. Kiedy Rzymianie opanowali Palestynę wręcz czekali, aż przyjdzie Mesjasz, który wyzwoli ich spod okupacji rzymskiej. Był to czas narodzin Zbawiciela. Wręcz czekali, aż nadejdzie, aby ich wybawić od Rzymian. Ten Mesjasz – Król, z potężnym wojskiem nadejdzie i sprawę załatwi – ostatecznie. Będą wolni, Jerozolima będzie wolna. Zostaje ogłoszony przez rzymskiego Cesarza spis powszechny. Może to będzie okazja, aby zerwać więzy niewoli. Zrzucić kajdany, pozbyć się wojsk rzymskich z Jerozolimy. Wielokrotnie był to powód  do zamieszek politycznych, Nadzieja, że  może się uda. Każdy spis był ryzykiem. Pamiętali  króla Dawida i karę za to zuchwalstwo. To Bóg jest Panem, nie król. Ale dzięki decyzji cesarskiej możemy określić rzeczywisty czas narodzin Zbawiciela. Ważne wydarzenia pozwalają nam przybliżyć czas. Kalendarium wielokrotnie się zmieniało. Był to rok 753 od założenia Rzymu. 3760 od początku świata, jak policzyli Żydzi. 620 przed narodzinami Mahometa. I  1920, gdy narodził się Kim Ir Sen, gwiazda narodu koreańskiego !!! Okupacja rzymska, panowanie poddań- czego Heroda, wizyta trzech Mędrców, lub jak kto woli Królów, była czasem politycznego zamieszania. Kto myślał o Bogu. Herod po prostu spanikował na swoim stołku, wysłał morderców do Betlejem. Ja jestem królem i nikt inny! Betlejem – miasto narodzin króla Dawida. Spełnia się proroctwo. Ale, kto zauważył te skromne narodziny w stajence. Kto, by uwierzył ubogim pasterzom. Kto widział zastępy anielskie! A jednak – narodził się Mesjasz, Zbawiciel. Jak myślano, Syn Józefa pochodzącego z rodu dawidowego. Prorocy się nie mylili. To był ten czas. To jest Syn Boży, a nie polityka.

Ave Maria.

Początkowe  słowa modlitwy Zdrowaś Maryjo, w języku łacińskim. Staropolskie zdrowaś nie oddaje łacińskiego ave. Dla posługujących się łaciną było to radosne słowo przywitania przychodzącego gościa, pełne ciepła i życzliwości dla drugiej osoby. Bo takie też było to przywitanie w progu domu Elżbiety i Zachariasza, gdy przekroczyła go Maryja. To nie były tylko uśmiechy, ciepłe gesty powitalne. To rozpoczęła się paromiesięczna tajemnica spotkania Jezusa i Jana Chrzciciela. To powoli kończył się Stary Testament, a rozpoczynało się Nowe Przymierze. Ostatni Prorok spotykał się z zapowiadanym Mesjaszem. Obie Niewiasty czuły tę wielką tajemnicę. Elżbieta wyraziła to w słowach powitania a Maryja w hymnie  ‘Magnificat’. Cicha, głęboka radość. Historia toczy się pod sercami matek. Życie rozwija się pod troskliwą opieką Brzemiennych, pod okiem ojcowskich spojrzeń Józefa i Zachariasza. Z Boskim błogosławieństwem Stwórcy. Odwiedziny Niosącej Radość Izraela sprawiły, że poruszyło się Dzieciątko w łonie Elżbiety. Niemożliwość staje się możliwa. Matka mojego Pana przychodzi do mnie z pomocą. Bogurodzica biegnie, by doświadczyć kolejnego cudu. Nie była to łatwa droga. Z Nazaretu do domu Zachariaszów, idąc brzegiem Jordanu, było około 140 kilometrów. Od Jerycha ostro pod górę do Jerozolimy – wyczerpująca. Ale poszła z radością, by zanieść Radość. Niejednokrotnie przytłacza nas codzienność zajęć.  Problemy każdej godziny rodziny. A Ona poszła, bez ociągania, wymówek, wykrętów. Ta Jej gotowość była źródłem radości. Uwielbieniem Boga za Jego wielkie dary. Słowa Niewiast, były potężnym wyznaniem wiary Jego Mocy.

Ks. Henryk

Posłannictwo Anioła.

Słowo Boga dociera do człowieka na różne sposoby. Szczególnym przekazem jest posłannictwo Aniołów, Wysłańców Bożych. Docierają oni do człowieka i bezpośrednio przekazują mu wolę Bożą. To Słowo dociera do konkretnej osoby, w określonym miejscu i czasie. Tym wybranym „tu i teraz” było Nazaret, miejsce zamieszkania małżonków Maryi i Józefa. Im została oznajmiona wielka nowina. Nowy czas, nowy świat, nowa miłość dla każdego człowieka. Otrzymali Słowo Boga, Jego dar, który przemieni oblicze świata. Ich małżeństwo miało wypełnić wolę Najwyższego. A zadanie nie było proste. Ich wzajemna miłość została wystawiona na wielką próbę. Najpierw Maryja – Niepokalana Dziewica miała odpowiedzieć na wezwanie Anioła. Już poślubiona Józefowi dowiaduje się, że zostanie Matką. Ale nie zna męża! Jest zaskoczona. Ale łaska niepokalanego wybrania działa. Duch Św. Cię napełni Mocą Bożą i poczniesz Zbawiciela. Maryja przyjmuje Bożą decyzję. Niech mi się stanie według Twego słowa usłyszał Anioł. Boży posłaniec prowadzi z Dziewicą dyskusję o Jej roli w dziele zbawienia. Kiedy pojawia się u Józefa, oznajmia wolę Boga. Informuje go o jego roli jako Opiekuna Dziecięcia i Jego Matki. Gasi wątpliwości św. Józefa, a jego odpowiedzią są czyny, które podejmuje. Wziął swoją Małżonkę do siebie i otoczył troskliwą opieką. Anioł na potwierdzenie swoich słów przekazuje Maryi radosną wiadomość o jej krewnej św. Elżbiecie, która  pod długim oczekiwaniu spodziewa się dziecka. Dla Józefa potwierdzeniem anielskich słów jest cytat z proroka Izajasza: o Dziewicy, która pocznie Emmanuela. Jakże często my sami jesteśmy zaskoczeni Bożymi decyzjami. Niech Maryja i św. Józef patronują naszym przemyśleniom oraz podejmowanym dobrym wyborom.

Ks. Henryk

Radość dzieciństwa.

Tajemnice radosne Różańca Świętego pomagają nam rozważać dzieciństwo Jezusa pod czujną opieką Maryi i św. Józefa. Macierzyństwo Najświętszej Maryi Panny jest wypełnieniem woli Bożej. Jej przyjęcie dla młodej dziewczyny, już zamężnej nie było łatwe. Czyniło Jej codzienność bardzo skomplikowaną. Jednak łaska Boża ciągle Jej towarzyszy. Posłańcy Boży skierowani do Niej i do św. Józefa przedstawiają Boży plan, Anioł – Boży Posłaniec wyjaśnia jego szczegół. Rozwiewa wątpliwości i troski Małżonków dotyczące narodzin Dzieciątka. Wyznacza drogi, które je zabezpieczą przed niebezpieczeństwami ludzkiej zazdrości. Skomplikowana sytuacja nie przeszkadza Brzemiennej, aby nieść pomoc, tym, którzy jej potrzebują. Zostawia dom w Nazarecie, aby po kilkudniowej wędrówce dotrzeć do domu Elżbiety i Zachariasza. To nie są tylko odwiedziny. To jest spotkanie duchowe dwóch wyjątkowych Kobiet i co jeszcze ważniejsze Proroka i Nauczyciela. Jest to wyraz wzajemnej służby stale Pomagającej i Krewnej, Poprzednika i Zbawiającego. To są te prorocze słowa matki Proroka: błogosławiony jest owoc żywota Twojego. Wielka radość płynąca ze spotkania ze Zbawicielem. Wraca do Nazaretu. Za kilka miesięcy w drugą stronę. Betlejem. Rozpoczyna się troska o Dziecko. W takiej nędzy Syn Boży przychodzi na świat. Stajnia i żłób. Ale Oni są dla Niego. Od początku troska Maryi i Józefa jest ogromna. Tych Dwoje to wzór troski o nowe życie. Są dla Niego, są z Nim, przy  Nim. Niezależnie od nadchodzących wydarzeń, przeciwności, wątpliwości, trudności SĄ dla Jezusa. W skrajnym ubóstwie w Betlejem.  W drodze do Betlejem, Egiptu, w drodze powrotnej ciągle z Nim. W radości ofiarowania w świątyni. W trosce o Jego młodość w poszukiwaniu Nauczającego uczonych. A ON wzrasta w mądrości i w łasce u Boga i u ludzi.

Ks. Henryk

Życie Jezusa i Maryi.

Jest rok 1917. Maryja ukazuje się trojgu dzieciom w portugalskiej Fatimie i zachęca je do odmawiania różańca. Wreszcie w czasie kolejnego objawienia prosi, aby ją nazywać Matką Boską Różańcową. Uczy dzieci jak kończyć każdą odmówioną dziesiątkę: „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba, a szczególnie te, które najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”. Te słowa wyznaczają cel naszych modlitw i kierują nasze myśli ku Jezusowi Chrystusowi. Tajemnice różańcowe mają nam pomóc w rozważaniu wydarzeń życia Jezusa i Maryi. Zostały ułożone chronologicznie. Tajemnice: radosne, światła, bolesne, chwalebne.  Modlitwa różańcowa ma być nie tylko mechanicznym przesuwaniem palców po paciorkach. Ona jest rozważaniem wydarzeń życia Jezusa i Jego Matki. Łączymy nasze życie z Ich życiem, aby poszukać odniesienia do samych siebie. Jezus i Maryja stają się dla nas przykładem rozwiązywania konkretnych życiowych problemów, trudnych sytuacji, cierpienia ale także odnalezienia radości dnia codziennego. Ta modlitwa jest przygotowaniem do naszych spotkań z Chrystusem w tajemnicy Najświętszego  Sakramentu w Eucharystii –  Mszy Świętej. Modlitwa różańcowa (nie zastępuje), ale przygotowuje do tego spotkania. Dlatego  podczas modlitwy różańcowej przez Maryję nasze serca mają być obecne w Jezusie, do którego tęsknimy i pragniemy  Go  przyjąć w Komunii świętej, gdzie Bóg swoją łaską napełnił nasze serca i dusze. Papież Franciszek  wyznacza drogę i cel tej modlitwy:   ” … o mój Jezu, ofiarowuję Ci żal mego skruszonego serca, które zanurza się w swojej nicości i w Twojej świętej obecności … pragnę Cię przyjąć w ubogim mieszkaniu mojego serca”.

Ks. Henryk